Ομφαλοσκοπώντας μπρος στην Γενοκτονία...

 Η Αριστερά ομφαλοσκοπεί περιοριζόμενη σε ανώδυνα και ανόητα επιεικώς οπαδικά τσιτάτα φοιτητικού καφενείου για την περσινή και και φετινή εκπρόσωπο στον ανόητο θεσμό πολιτισμικής κακοποίησης.

Αντί να έχει κατασκηνώσει έξω από την Ισραηλινή Πρεσβεία.

Η Γενοκτονία στην Γάζα  και γενικότερα στην Παλαιστίνη, από το κράτος του Ισραήλ, έχει μπει στην πιο άγρια φάση της...

Σε αυτή την γενοκτονία έμμεσα συμμετέχουμε κι εμείς,  η Ελλάδα, η χώρα μας.

Παρ' όλα αυτά και η παλαιστινιακή αντίσταση με επικεφαλής την Χαμάς αλλά και άλλες κοσμικές και θρησκευτικές οργανώσεις συνεχίζεται και οι Γιεμενίτες συνεχίζουν και βομβαρδίζουν το Ισραήλ με βαλλιστικούς πυραύλους.

"— ❗️🇮🇱/🇾🇪 ΝΕΟ: Σειρήνες στο κεντρικό Ισραήλ λόγω βαλλιστικού πυραύλου από την Υεμένη

@Middle_East_Spectator"

Η Δύση πρακτικά απροκάλυπτα λέει δυο μισόλογα για ξεκάρφωμα και επιτρέπει η μπολιτισμένη ευρωπαϊκιά μπατνρίδα μας την συμμετοχή του Ισραήλ σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις δίχως να τρέχει κάστανο.

Επιβράβευση για την συνεχιζόμενη γενοκτονια.

Και μια 2η θέση [που δεν γνωρίζω πόσο στημένη μπορεί να είναι η ψηφοφορία]

Εκτός ΕΕ εκτός ΝΑΤΟ , είναι απάνθρωποι οργανισμοί .

Ανυπακοή, Αντίσταση, Αλληλεγγύη, Αυτοοργάνωση για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Εις σάρκαν μίαν...

 Αν θέτε να βρείτε μία από τις [πολλές] οικονομίες του Θεού προς στην Σαμαρείτιδα διαβάστε Παύλο προς Εφεσίους.

ή πως δύο κούτσουρα που μπορεί να είναι ο άνδρας και η γυναίκα ως προς την αγάπη τους [και την ερωτική] μπορεί και να ανθίσουν.

Η Σαμαρείτιδα διψούσε να το ακούσει...

Διότι και στους 5 πριν και στον 6ο τώρα η Σαμαρείτιδα [ η Αγία Φωτεινή], δεν είχε ακούσει το εις σάρκαν μία και το οστό από τα οστά μου.

Αυτό έχει ζυμωθεί τόσο πολύ στην λαϊκή μας παράδοση που εμφανίζεται στιχουργικά , αυτούσιο σχεδόν, στο μικρασιάτικο παραδοσιακό "Της τριανταφυλλιάς τα φύλλα [ερμηνευμένο από το σχήμα Τα Σερμπέτια]
"Δυο καρδιές να γίνουν ένα βρ’ αμάν,

ένα σώμα μια ψυχή αμάν γκελ αμάν, σεβνταλή μ’ αμάν."

Πόσες φορές μπορείς ως άνδρας  να εκστομίσεις κάτι τέτοιο και να το εννοείς με πληρότητα ύπαρξεις;
Πόσες φορές ως γυναίκα μπορείς να το ακούσεις λεγόμενο σε πληρότητα σώματος, ψυχής και πνεύματος; 

Εκεί που η κανονικότητα είναι η  λάβρα του έρωτα που κατακαίει σα λίβας τα σπαρτά, ναρκισσισμός έναντι ναρκισσισμού , επιβολή έναντι επιβολής, άπειροι αντικατοπτρισμοί του ειδώλου, η αγάπη  λεπτή σαν άρωμα χαμομηλιού, σα το νυχτολούλουδο που δε το βλέπεις μα το αισθάνεσαι και αγαλιάζεις, έτσι κι η ευλογημένη αγάπη χρειάζεται τόπο να σταθεί, χρόνο να μεγαλώσει  και δύο τρυφερούς να γεννηθεί.
Να τι οικονομεί ο Χριστός με την απάντηση Του , "φώναξε τον άνδρα σου" όταν Του ζήτησε να πιει από το ζωντανό νερό...
Εκεί της θύμισε "το οστόν από τα οστά μου εις σάρκαν μίαν"...

Ερμηνευτική [προσοχή ερμηνευτική είναι ] απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα

Το πρωτότυπο από κάτω...

21 Να υποτάσσεσθε δε ο ένας στον άλλον με σεβασμόν και ιερόν δέος Χριστού.

22 Αι γυναίκες να υποτάσσωνται στους άνδρας των, σαν να υποτάσσωνται στον Κυριον, ο οποίος και παραγγέλλει την υποταγήν αυτήν των γυναικών.

23 Διότι ο άνδρας είναι κεφαλή και αρχηγός της γυναικός, όπως και ο Χριστός είναι κεφαλή και αρχηγός της Εκκλησίας, ο οποίος όμως Χριστός είναι συγχρόνως και σωτήρ του σώματος της Εκκλησίας όλων δηλαδή ανεξαιρέτως των πιστών.

24 Αλλ' όπως η Εκκλησία υποτάσσεται στον αρχηγόν, στον Χριστόν, έτσι και αι γυναίκες πρέπει να υποτάσσωνται στους άνδρας των εις κάθε τι, που δεν αντιστρατεύεται στο θείον θέλημα.

25 Οι δε άνδρες εξ άλλου να αγαπάτε τας γυναίκας σας και να υποβάλλεσθε μέχρι και των μεγαλυτέρων θυσιών προς χάριν αυτών, όπως και ο Χριστός ηγάπησε την Εκκλησίαν και παρέδωκεν υπέρ αυτής τον ευατόν του εις σταυρικόν θάνατον,

26 δια να την αγιάση, καθαρίσας αυτήν με το λουτρόν του ύδατος, δηλαδή δια του αγίου βαπτίσματος, κατά το οποίον λέγεται το ιερόν λόγιον “στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος

27 Και τούτο, δια να την καταστήση και την παραστήση στο πλευρόν του ως νύμφην ένδοξον και άσπιλον, την Εκκλησίαν, χωρίς πλέον αυτή να έχη καμμίαν κηλίδα η ρυτίδα η τίποτε άλλο από εκείνα, που ρυπαίνουν και ασχημίζουν, αλλά να είναι αγία και άμεμπτος.

28 Ετσι και οι άνδρες οφείλουν να αγαπούν τας γυναίκας των, όπως αγαπούν τα ιδικά των σώματα. Εκείνος που αγαπά την γυναίκα του, τον ευατόν του αγαπά, αφού αποτελεί ένα σώμα με αυτήν

29 Διότι ποτέ κανείς δεν εμίσησε το σώμα του, αλλά το τρέφει με πολύ ενδιαφέρον και το περιθάλπει, όπως και ο Κυριος τρέφει και περιθάλπει την Εκκλησίαν του, που είναι σώμα του.

30 Διότι πράγματι ημείς οι πιστοί, που αποτελούμε την Εκκλησίαν, είμεθα μέλη από την σάρκα του και από τα οστά του, κατά τον τύπον της Εύας, που ήτο από τα οστά και την σάρκα του Αδάμ.

31 Δι' αυτό και ο Αδάμ, όταν είδε την Εύα, είπε φωτιζόμενος από τον Θεόν· “ένεκα τούτου θα εγκαταλείψη ο άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα αυτού και θα προσκολληθή προς την γυναίκα του και θα είναι οι δύο εις σάρκαν μίαν”

32 Αυτά που είχεν είπει τότε ο Αδάμ, αναφέρονται αλληγορικώς στον Χριστόν και την Εκκλησίαν και ήσαν έως τώρα άγνωστον αποκεκρυμμένον μυστήριον μεγίστης σπουδαιότητος. Εγώ, λοιπόν, λέγω, ότι η αλήθεια την οποίαν προφητικώς είπεν ο Αδάμ, αναφέρεται εις την πνευματικήν ένωσιν του Χριστού και της Εκκλησίας

33 Παρ' όλην την αλληγορίαν, που κρύπτουν οι λόγοι του Αδάμ, δεν παύουν να έχουν ισχύν και δια τους συζύγους. Δι' αυτό και ο καθένας από σας ας αγαπά την γυναίκα του έτσι ακριβώς, όπως αγαπά τον εαυτόν του. Η δε γυναίκα να σέβεται και να τιμά τον άνδρα
-----------------------------------------

Προς Εφεσίους Επιστολή Παύλου

"21 ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ.

22 Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ὑποτάσσεσθε ὡς τῷ Κυρίῳ,

23 ὅτι ὁ ἀνήρ ἐστι κεφαλὴ τῆς γυναικὸς, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ σώματος.

24 ἀλλ’ ὥσπερ ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν παντί.

25 οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς,

26 ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι,

27 ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος.

28 οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα. ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ·

29 οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ’ ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς τὴν ἐκκλησίαν

30 ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ·

31 ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.

32 τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν.

33 πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ’ ἕνα ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.

Θεραπεία για τρεις νόσους

Αυθαίρετα σύνδεση Πολιτικού και Θεούσικου
 

Περί παράλυσης. καθήλωσης προσωπικής και πολιτικής.

Ο παραλυτικός

Θεραπεία για τρεις νόσους

Νόσος προς τον εαυτό σου [το είναι σου] 

προς τον άλλον την κοινότητά σου [το είμαστε/είσαστε]

προς τον Θεό.

Θες να Θεραπευτείς

Γιατί μόνος;

Ζήτησες βοήθεια;

Από τον άλλον;

Από τον Θεό;

ο άλλος ο διπλανός ο πλησίον πλησίασε; τον άφησες να πλησιάσει;

Στον χρόνο που έρχεται και πάλι μπορεί να καθηλωθούμε στο γράμμα.

Είναι κενό το γράμμα δίχως το βίωμα, είναι σκέτο η Γραφή το άπαν;
ή είναι η Γραφή, η Παράδοση , η Θεοπνευστία οι των Πατέρων διδαχές, οδοδείκτες για το πως στο  βίωμα;
 ο Θεός αν το επιτρέψουμε εμφανίζεται λεπτός και διακριτικός ως πνοή αύρας
Πόσοι θα δώσουν σημασία σε κάτι το τόσο διακριτικό όταν δυστυχώς τον Θεό τον περιμένουμε ως πυρηνική έκρηξη;

Τα ίδια και χειρότερα, στην πολιτική προσπαθούμε να σώσουμε την θεωρία προσπαθούμε να καθηλώσουμε, την ροή, σε ένα στιγμιότυπο, σε ένα απόσπασμα από το χωροχρονικό και βιωματικό συνεχές.
Είναι ασφαλές και ταυτόχρονα καθηλωτικό. 
Αγνοεί όμως το δυνητικό του μέλλοντος.

Το θέμα είναι να αποφύγουμε την καθήλωση και χειρότερα την περιχαράκωση που παραλύει την κίνηση, μήπως και σωθεί το γράμμα της γραφής.
Το ζήτημα είναι να περάσουμε δια μέσου των λέξεων στην κίνηση κι όχι να καθηλωθούμε στις λέξεις. 

Και προς τους προτεσταντίζοντες αγαπολόγοιυς μας

Το μη αμαρτάνεις λέγεται ήδη από την Π Διαθήκη

Ο Θεός της Π Διαθήκης είναι ο ένσαρκος Λόγος ο Υιός του Πατρός, ο Υιός του Ανθρώπου...

Θες να θεραπευτείς;

 Θες να θεραπευτείς; Θες να πάψεις να είσαι ξερό κούτσουρο; Θες να σταθείς στα πόδια σου;

Να μια σκληρή ερώτηση πλήρους αγάπης.

Αύριο είναι ένα από τις πιο σπουδαίες τις ποιο συγκλονιστικές Ευαγγελικές περικοπές.

Ο Χριστός ρωτά μια πολύ σκληρή φαινομενικά ερώτηση, αν ο 40 χρόνια παραλυτικός θέλει να θεραπευτεί.

Δεν έχω άνθρωπο...  απαντά ο παραλυτικός

Γιατί;

Ε υπάρχουν πολλοί που έχουν συνηθίσει τόσο πολύ την καθηλωτική μοναξιά τους την αναπηρία τους την ψυχική την πνευματική την σωματική που έχουν συνηθίσει τόσο πολύ το βολικό κελί τους, δεν αντέχουν στην ιδέα της ίασης.

Που όταν κάποιος παρουσιάζεται έτοιμος να μπει στην φωτιά για να ανατρέψει τις δεδομένες καταστάσεις καθήλωσης, μπορεί και να το βάλουν στα πόδια. 

Ή μπορεί να επικαλεστούν ότι είναι σε χρόνο αργίας... 

[η εικονογράφηση δεν γνωρίζω από που είναι]

Κατά Ιωάννη Κεφάλαιο Ε'(5) 1-15


Μετὰ ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν ᾿Ιουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα.
ἔστι δὲ ἐν τοῖς ῾Ιεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα.
ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν.
ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι.
ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ.
τοῦτον ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;
ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει.
λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει.
καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.
ἔλεγον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον.
ἀπεκρίθη αὐτοῖς· ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει.
ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει;
ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ ᾿Ιησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ.
μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται.
ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς ᾿Ιουδαίοις ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.

"Μετά από αυτά, ήταν εορτή των Ιουδαίων, και ανέβηκε ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα.Υπάρχει λοιπόν στα Ιεροσόλυμα κοντά στην προβατική πύλη μια κολυμπήθρα που επονομάζεται εβραϊκά Βηθεσδά και έχει πέντε στοές.
Σ’ αυτές ήταν κατάκοιτοι πλήθος οι ασθενείς: τυφλοί, χωλοί, παράλυτοι, που περίμεναν την κίνηση του νερού.
Γιατί άγγελος Κυρίου κάθε τόσο κατέβαινε στην κολυμπήθρα και ταραζόταν το νερό. Ο πρώτος, λοιπόν, που έμπαινε μετά την ταραχή του νερού γινόταν υγιής από οποιοδήποτε νόσημα τότε τον κατείχε.
Ήταν λοιπόν κάποιος άνθρωπος εκεί που είχε τριάντα οχτώ έτη με την ασθένειά του.
Όταν ο Ιησούς είδε αυτόν κατάκοιτο, και επειδή γνώριζε ότι ήδη πολύ χρόνο έχει εκεί, του λέει: «Θέλεις να γίνεις υγιής;»
Του αποκρίθηκε ο ασθενής: «Κύριε, άνθρωπο δεν έχω να με βάλει στην κολυμπήθρα όταν ταραχτεί το νερό. Ενώ λοιπόν εγώ προσπαθώ να έρθω, άλλος κατεβαίνει πριν από εμένα».
Του λέει ο Ιησούς: «Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα».
Και αμέσως έγινε υγιής ο άνθρωπος και πήρε το κρεβάτι του καί περπατούσε. Ήταν τότε Σάββατο εκείνη την ημέρα.
Έλεγαν λοιπόν οι Ιουδαίοι στον θεραπευμένο: «Είναι Σάββατο, και δε σου επιτρέπεται να σηκώσεις το κρεβάτι σου».
Αυτός τους αποκρίθηκε: «Εκείνος που με έκανε υγιή, εκείνος μου είπε: “Πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα”».
Τον ρώτησαν: «Ποιος είναι ο άνθρωπος που σου είπε: “Πάρε το και περπάτα”;»
Αλλά αυτός που γιατρεύτηκε δεν ήξερε ποιος είναι, γιατί ο Ιησούς ξέφυγε, επειδή υπήρχε πλήθος σ’ εκείνον τον τόπο.
Μετά από αυτά τον βρίσκει ο Ιησούς μέσα στο ναό και του είπε: «Δες, έχεις γίνει υγιής. Μην αμαρτάνεις πια, για να μη σου γίνει κάτι χειρότερο».
Έφυγε ο άνθρωπος και ανάγγειλε στους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς είναι εκείνος που τον έκανε υγιή."