Οι μεταλάξεις που σε καθιστούν αντικείμενο του κακού....

Αυτό που έχασαν στο δρόμο οι ψεκασμοκυνηγοί ήταν τη ανθρωπιά τους.
Τά 'δωσαν όλα ακόμη και την ανθρωπιά τους για την επίπλαστη ασφάλειά τους. Τι είδους αλληλεγγύη είναι αυτή;

Που βρισκόμαστε;

Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση μετάλλαξης της οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού που ξεκίνησε το 2007, σε πλήρη κρίση του πολιτειακού συστήματος. Με τον ένα ή άλλο λόγο η αστική Δημοκρατία καταργείται στην πράξη. Το όχημα αυτό του καπιταλισμού πλέον καταργείται. Αυτή η εξέλιξη πιθανολογώ ότι ρευστοποιεί τον ίδιο τον καπιταλισμό. Σίγουρα ρευστοποιεί την ύστερη εκδοχή του, ως καζινοκαπιταλισμού.

Ο Αγκάμπεν είδε την κατάσταση με ενάργεια νωρίτερα και καλύτερα απ' όλους μας. [1]

 

Μοναδική Αλήθεια

ή πως να είσαι άθεος θρησκόληπτος και δίχως να πατάς στην εκκλησία [2]

Από τον φιλικό παντογνώστη (πάντα ευχάριστοι οι χαρακτηρισμοί έναντι επιχειρημάτων) της ηλεκτρονικής γειτονιάς σας:

Φταίει λοιπόν η αστυνομία μόνο; Αυτό είναι το ερώτημα.

Την διεκδίκηση της "μοναδικής αλήθειας" κάπου αλλού κάποιοι άλλοι την έχουν. Με επίκληση στην Αυθεντία που με ευλάβεια πίστη και σέβας, όλοι πρέπει υπάκουα να κλίνουμε το γόνυ. 'Όλοι!

Αλλιώς θα πεθάνουν εκατομμύρια.

Διάφοροι χαρακτηρισμοί του συρμού υπάρχουν για όσους τολμούν να επισημαίνουν τις απανωτές κραυγαλέες αντινομίες & ανακολουθίες υγειονομικών προσώπων και θεσμών. Αστοχίες σε λόγο πράξεις και επιπτώσεις στο σώμα της κοινωνίας και σε προσωπικό επίπεδο.

...καθώς η αστυνομία είναι μέρος της συνολικής πολιτειακής εικόνας και όχι Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ εικόνα:

Εξακολουθεί λοιπόν να λείπει, στα σχόλια, η κριτική για τον ρόλο, λόγο και θέση των γιατρών γύρω από την αυξανόμενη θεσμική αυταρχικότητα που αναζητά νομιμοποίηση στους ίδιους και στην γραφειοκρατία τους τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό.

Εξακολουθεί να λείπει η λογοδοσία.

Εξακολουθεί να λείπει η αυτοκριτική για την απογύμνωση των ανθρώπων από βασικές ελευθερίες.

Αντιθέτως βλέπουμε να διεκδικούνται σιωπητήρια προς τις κριτικές φωνές με διάφορες απευθυνόμενες μομφές και χαρακτηρισμούς.

Εξακολουθεί να λείπει ο ευθύς ξεκάθαρα διατυπωμένος προβληματισμός προσωπικός και θεσμικός για όλο αυτό που συμβαίνει το τελευταίο εξάμηνο παγκοσμίως.

Στον προσωπικό και θεσμικό, δημόσιο λόγο των υγειονομικών και της γραφειοκρατίας τους.

Όλοι καλύπτονται πίσω από τα φουστάνια της επιστήμης. Μόνο που με βάση Φιλοσοφία της Επιστήμης στο πως ορίζουμε το επιστημονικό πεδίο λίγο πολύ και συνοπτικά ισχύουν τα παρακάτω:

Thomas Kuhn argued that science does not evolve gradually towards truth.

Science has a paradigm which remains constant before going through a paradigm shift when current theories can’t explain some phenomenon, and someone proposes a new theory.

A scientific revolution occurs when: (i) the new paradigm better explains the observations, and offers a model that is closer to the objective, external reality; and (ii) the new paradigm is incommensurate with the old.

For example, Lamarckian evolution was replaced with Darwin’s theory of evolution by natural selection.

Υπάρχουν παραδείγματα και βιβλία για το ρόλο των θεσμικών οργάνων και των γιατρών στην επιβολή αυταρχισμού.

Κλασσικό παράδειγμα ο Φουκώ, άλλο παράδειγμα ο Thomas S Sazs στην βιομηχανία της τρέλας.

Παραδοχές και νουμεράκια

Ποιος; ο ίδιος ο Τσιόδρας! δίχως δάκρυα, δίχως ηθικά βάρη:
"Όπως αναφέρουν, η διαμάχη που ακολούθησε, έχει «δηλητηριάσει» τον επιστημονικό αυτόν όρο: πρόκειται για μία κατάσταση, κατά την οποία ο αριθμός των ατόμων που έχουν ανοσία σε ένα παθογόνο είναι τόσο μεγάλος, που αυτό δεν βρίσκει έδαφος να διασπαρεί και σταδιακά εξαφανίζεται.

«Στην πραγματικότητα, η ανοσία αγέλης αποτελεί τον μοναδικό τρόπο να οδηγηθούμε στο τελικό στάδιο της CoViD-19»,"[3]
Στις 13/10/2020 λοιπόν:

Μια χονδρική στατιστική εκτίμηση για την λοίμωξη covid19 με βάση τα όσα ανακοινώνουν:

Η ιστορία είναι σταθεροποιημένη εδώ και 10 ημέρες και μάλλον θα εμφανίσει μείωση καταγραφών.

Σε σχέση με τις καταγραφές που ανακοινώνουν: τόσο σε επίπεδο καταγραφών όσο και σε επίπεδο διασωληνωμένων είμαστε στα ίδια με την προηγούμενη βδομάδα.

Εγχώριες καταγραφές σήμερα 363 στις 6/10 366.

Διασωληνωμένοι 89 στις 6/10 87.

Η Αττική σε καταγραφές είναι αισθητά πεσμένη καθώς την προηγούμενη βδομάδα είχε πάνω από 200 καταγραφές.

Όλα αυτά με υπερδιπλάσια τεστ σε σχέση με τις 06/10.

Πόσο στοίχημα ότι δεν θα εμφανιστεί καμία "έκρηξη" κρουσμάτων σε 7 ημέρες. Τα μέτρα θα παραμείνουν!  διότι έτσι, ως μέτρα προληπτικού που χτυπάει το ξύλο, για να μην συμβεί το κακό... [4]

 

Όπου συνθλίβεσαι ανάμεσα σε ψέματα 

Η  ταινία "η σιωπηλή επανάσταση" είναι μια πραγματεία για το ψεύδος και την επίπτωση που αυτό έχει στο υποκειμενικό βίωμα των ανθρώπων. Εμφανίζεται η αφήγηση μιας ιστορίας αντίστασης στο καθεστωτικό ψεύδος (του δρόμου προς τον Κομμουνισμό). Το πρόβλημα της αφήγησης είναι ότι η δυνατότητα διαφυγής εμφανίζεται, ως διαφυγή προς ένα εξίσου ψεύδος. Οι μαθητές διαφεύγουν από το αλλεπάλληλα ψεύδη προς την Δυτ. Γερμανία η οποία στα πλαίσια της προπαγάνδας είχε ισχυριστεί ένα εξίσου ψέμα: αυτό όπου ο Φέρεντς Πούσκας είχε σκοτωθεί στην εξέγερση της Ουγγαρίας. 

 
Είναι παράδοξο λοιπόν μια αφήγηση που δείχνει πως τα ψέματα, κατασκευάζουν φαντασιακά ιδανικά  που μπορεί να σε συντρίψουν (ένας από τους χαρακτήρες "σπάει" όταν συνειδητοποιεί ότι ο ήρωας πατέρας του είχε καταλήξει συνεργάτης του ναζιστικού καθεστώτος) καταλήγει να υποστηρίζει έμμεσα ότι όταν όλοι ψεύδονται τότε η μόνη δυνατότητα που υπάρχει είναι  η καλαισθησία του ψεύδους και η χειροπιαστή ανταμοιβή. Η ταινία μας εμφανίζει λοιπόν, ότι η έξοδος είναι τελικά μια ακόμα είσοδος σε μια εξίσου ψευδεπίγραφη κατασκευασμένη κατάσταση. Αυτή της Δύσης, του καπιταλιστικού κόσμου, που όμως προσφέρει χειροπιαστές εικόνες  ποιο ελκυστικές ως διαφυγές από το μελαγχολικό του ψέματος έναντι κάποιων αφηρημένων εννοιών αδελφοσύνης και φιλίας. Κάθε ομοιότητα με ότι έχουμε ζήσει και ακούσει εξ Αριστερών δεν είναι τυχαία...

 

Σχέσεις....

Το ζήτημα δεν είναι να μένεις ασφαλής, αλλά να είσαι  άνθρωπος...

Ο εραστής: να είναι ο φύλακας (πάντα της διαφοράς) του ερώμενου, ο πολιτικός: θεματο-φύλακας του Νόμου, ο γονιός: ο φύλακας ενός άλλου, του παιδιού του...
Η μόνη οδός προς το ανθρώπινο στην ερωτική του, κοινωνική του, πολιτική του έκφανση είναι αυτός της δια-φύλαξης του άλλου.
Σα δυο χορευτές που χορεύουν μέσα στον χώρο και δημιουργούν εκ του μη όντος τον Τόπο της συνάντησής τους.
Χορεύουν σε σχέση και για να χορεύουν χρειάζεται να μην πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον. Να μην τσαλαπατά ο ένας τον άλλο...
Πως να χορέψεις σε ζευγάρι ή σε ομάδα με άλλους, αν ο ένας πέφτει πάνω στον άλλον, αν κοιτά να σφετεριστεί τον χώρο το άλλου.
Οποιαδήποτε άλλη θέση οδηγεί σε φόνους, αυτοκτονίες και ανθρωποθυσίες...
του καθήκοντος του πρέπει...
"Η μη-βία είναι αυτο-θυσία;" Από το  βιβλίο της Marie Balmary "Η απαγορευμένη Θυσία" σελ 227 -232 σχολιασμός του κατά Ματθαίου 5, 38-41 όπου: "Μαζοχισμός είναι να προσφέρεις το ίδιο μάγουλο σε κείνον που σε χτυπάει, για να σε ξαναχτυπήσει. "Αγιοσύνη" είναι να προτείνεις ένα άλλο μάγουλο σε κείνον που σε χτυπάει -για να αφυπνιστεί"
Και σχολιάζω πολιτική πράξη είναι εκείνη που αποτρέπει την δια-στροφή του νόμου, του λόγου της ανθρωπιάς σε απανθρωπιά...
Σε όλα αυτά που μας έχουν στρίψει τα σωθικά και κοντεύουμε να πάθουμε ειλεό...

____________________________________

Σημειώσεις

[1] http://positionspolitics.org/giorgio-agamben-the-state-of-exception-provoked-by-an-unmotivated-emergency/
"Σε περιοχή της Ιταλίας, ανακοινώνεται η υποχρεωτική χρήση μάσκας στο σπίτι σύμφωνα, με τον πρόεδρο της Καμπάνια" (πρόεδρος από το 2015). Ολα αυτά ο  κεντροαριστερός Vincenzo De Luca αφού επέβαλε λογοκρισία στους υγειονομικούς.

 

[2] "Του Αλέξανδρου Σχισμένου  [...] Όλοι κατανοούμε αυτή την ερεβώδη νέα πραγματικότητα. Όλοι; Όχι. Εκτός από τους Ελληνορθόδοξους ιερείς και τον Αγκάμπεν. [..]
Διότι ως αλληλεγγύη πρέπει να θεωρήσουμε τα μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης του ιού. Ως αλληλεγγύη στις ευπαθείς ομάδες και στους εργαζόμενους της υγείας, που έρχονται σε καθημερινή επαφή με τις πιο επικίνδυνες περιπτώσεις. Με βάση αυτόν, τον δημοκρατικό αυτοπεριορισμό, μπορούμε να σταθούμε απέναντι στους κυβερνώντες και να απαιτήσουμε καλύτερες συνθήκες εργασίας για το υγειονομικό δημόσιο προσωπικό, να απαιτήσουμε να καλυφθούν οι ελλείψεις σε υλικά και ιατρούς, να απαιτήσουμε το καθολικό δημόσιο δικαίωμα στην υγεία ως κοινωνικό δικαίωμα και όχι ως κρατικό προνόμιο.[...]"
https://www.aftoleksi.gr/2020/03/16/o-aytoperiorismos-sta-chronia-tis-pandimias-mia-apantisi-ston-agkampen/

[3] https://www.iatronet.gr/photos/enimerosi/10.1177_1403494820961293.pdf?fbclid=IwAR14A370vfCZMRmveJsN8CKeglP_ZMVYlkqM45runi3IO4Iqh4PSgHKPVcw

[4] Από την συγκέντρωση μπρος στο Εφετείο