Δικτατορίες και ολοκληρωτικά καθεστώτα

Μιλώντας για δικτατορίες και ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Κι όπου τα όνειρα εγκλωβίζονται στο Λόγο του Κυρίου μεταμφιεσμένος σε Λόγο της Επιστήμης.
Εγκλωβισμένοι στο "ότι πουν οι ειδικοί". Όπου πολλοί "αριστεροί" θα κλαψομουνιάζουν αλλά κατά βάσιν επειδή θα είναι επιστημονικοφανείς οι φετφάδες θα τους δέχονται. Και θ' αναζητούν πιο ανθρώπινη διαχείριση, κατά το "καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο". Πολλοί "Αριστεροί" δεν έχουν ξεφύγει από τον Αγαμέμνονα ή και αυτόν τον Κρέοντα. Που σημαίνει πρόθυμες θυσίες υπέρ της Πόλης (Πόλης σκέτης αφηρημένης οντότητα δίχως τους Ανθρώπους - οι άνθρωποι ως απρόσωπη μάζα) δίχως καν τα ερωτήματα που αναδύονται στην τραγωδία "Αντιγόνη". Η Αρχαιοελληνική Γραμματεία αναγνωρίζει μόνον μια Θεότητα, μόνον έναν πραγματικό θεό στον οποίο υποτάσσονται θνητοί κι αθάνατοι. Την Αναγκαιότητα. Και οι "αριστεροί" της εποχής μας δεν πάνε πέραν της Αναγκαιότητας. Ορίζουν την πολιτική τους μέσα στα πλαίσια της Αναγκαιότητας. Οι Αριστεροί βρίσκονται στην θέση των ελληνιστικών φιλοσόφων της Αθήνας κατά το 60-70 μΧ όπου ήρθε και συνομίλησε ο Παύλος, τον περιγέλασαν και τον λοιδόρησαν, καθώς κατ' αυτούς τίποτα δεν ξεφεύγει από το ατσάλινο χέρι της αναγκαιότητας, ούτε του θανάτου. Η μελαγχολία του Παγανισμού συμβαίνει καθώς πάντα στο τέλος, περιμένει η φθορά του θανάτου.

 Είναι το ανυποχώρητο της Επιθυμίας (οπότε προηγείται η Ελεύθερη Βούληση και Θέληση που δεν υποτάσσεται στην Αναγκαιότητα) όπου σε βγάζει στην ζωή ως εκπληρωμένη χρονικότητα. Μιας ανυποχώρητης ζωής. Πέρα από τον φόβο του θανάτου. Γι αυτό και δεν αναγνωρίζουν ότι μέσω της αναγκαιότητας επιβάλλονται οι δικτατορίες και οι ολοκληρωτισμοί. Γι αυτό και μονίμως πιάνονται με εσώρουχα αγουροξυπνημένοι. Ο κομμουνισμός συναντάται με την Βίβλο καθώς διεκδικεί στις ανθρώπινες σχέσεις την ελεύθερη Θέληση και Βούληση ως αληθινή και πλήρη ανθρώπινη Φύση ενός ενσαρκωμένου ζωντανού επιθυμούντος ανθρώπινου όντος. Το ανυποχώρητο της Επιθυμίας (οπότε προηγείται η Ελεύθερη Βούληση και Θέληση που δεν υποτάσσεται στην Αναγκαιότητα) που δεν είναι απρόσωπη, αλλά εκφράζεται από και διά μέσου του Προσώπου. Αυτού του εναδικού κι ανεπανάληπτου χαρακτηριστικού.
Το τρισυπόστατο του Όντος:
Ψυχή Πνεύμα & Σώμα. Και στο Σώμα είναι που ορίζεται ο τόπος της Αλήθειας. Και είναι πολύ κεντρικό ζήτημα αυτό της ενσάρκωσης. Δίχως συμβιβασμούς. Δίχως τους αστερίσκους της αναγκαιότητας. Οι συμβιβασμοί οδηγούν σε ομοιώματα (Simulacra) και σε καταστάσεις προσομοίωσης. Το Σώμα που επιζητούν με τα κλειδαμπαρώματα να το καταστήσουν ένοχο φορέα μεταδοτικών μολύνσεων, αποστειρωμένο αντικείμενο ή φορέα παραβιάσεων, καθώς στο σώμα είναι που εμφανίζονται τα σημάδια της οδυνηρής ανελευθερίας, στην μορφή αυτοάνοσων ή εκφυλιστικών ασθενειών.

Το σώμα είναι που θα βρεθεί αποστερημένο από την επαφή του έτερου, αγνώστου, λόγω της αναγκαιότητας που επιβάλλουν οι συνθήκες. Ο έτερος και ο άγνωστος καθίστανται απειλή. Το λίκνο κάθε ανθρώπου , το σώμα του καθίσταται απειλή. Που η μόνη δυνατότητα είναι να το διαχειριστείς ώστε να το εξυγιάνεις. Η διαχείριση είναι οικονομικής φύσεως, όπως τα δημόσια οικονομικά πρέπει να υπόκεινται στην ηθική του υγιούς. Να είναι εξυγιασμένα μέσω της στέρησης (λιτότητας).
Αυτή την δικτατορία, αυτόν τον ολοκληρωτισμό, μες την τυφλότητα του επιστημονισμού τους, οι "Αριστεροί" δεν τα αναγνωρίζουν.

Όψεις του φόβου ενός συμβάντος

Δάκρυα τα διαφανή
Το αίμα των πληγών του βλέμματος
Τα δυο μου μάτια αιμορραγούν…

Ζώντας υπό το Κράτος του Τρόμου

Όπου ορισμένοι έχουν την πολύ παράξενη ιδέα ότι μπορεί να καταργηθεί ο θάνατος. Η ίωση αυτή του φαντασιακού σκοτώνει ανθρώπους που βρίσκονται σε ακινητοποιημένο Τόπο.

Τρομοκρατημένοι. 

Οι νόμοι περί Αλητείας και οι νόμοι για τις περιφράξεις στην Αγγλία του 1600 σηματοδότησαν την έναρξη του Καπιταλισμού.

Ο νόμους περί αιτιώδους κίνησης σηματοδοτεί την μετάβαση σε καινούρια φάση του Καπιταλισμού. Του Υγειονομικού Καπιταλισμού.

Το "Κινείται αναίτια" θα είναι ιδιώνυμο

Κλεισμένοι σε σπίτια/οστεοφυλάκια

Όπου αντιδρούν οι άνθρωποι σε αυτή την προσομοίωση καταστροφής.
Ανεξάρτητα πρότερου ιδεολογικού αυτοχαρακτηρισμού:
Άνθρωποι που φοβούνται το μέλλον (ρητά ή άρρητα) ασπάζονται την κατάσταση ως συμβάν καταστροφής και προτάσσουν την διαχείρισή της κατάστασης
Άνθρωποι που δεν φοβούνται το μέλλον, που θέλουν το μέλλον με όρους ανοιχτότητας ήδη έχουν αντιληφθεί ότι η καταστροφή είναι πραγματική όχι από κάποια επιδημία αλλά προκλήθηκε από τις κυβερνήσεις. Αυτοί θέλουν να ξεφύγουν από την φυλακή και τα οστεοφυλάκια/σπίτια.
Αυτούς ποινικοποιούν οι κυβερνήσεις τουλάχιστον στην ΕΕ...

Ασφυκτική εικόνα

Όπου η διάκριση του υγιούς και ασθενούς θολώνει μέχρι εξαφάνισης, χάνεται από την υπερβολική εστίαση σε μια λεπτομέρεια.
που γεμίζει ασφυκτικά την εικόνα,
το μέλλον,
την φαντασία για το μέλλον..
Κι όπου η απειλή θα είναι το ακαθόριστο.
Εκεί οδηγεί η τρέλα του απόλυτου ελέγχου .
Η αυταπάτη της κατάργησης του θανάτου.
Πιάνει κυρίως σε όσους ξέχασαν να ζήσουν.
Η μέχρι τώρα στάση των κυβερνήσεων είναι να την πληρώνει η εξίσου απαραίτητη κατάσταση ελευθερίας, είτε με καραντίνες είτε με υγειονομικούς φερετζέδες.
Όπου τα πολλαπλά δέρματα θα εμφανίσουν στον άνθρωπο διάφορα φαινόμενα πνιγηρότητας ανάλογα της πνευμονίας.

Η μπαλάντα της Συγχυσμένης εικόνας

Υποθετικές εκτιμήσεις επί υποθετικών αριθμών , ο καθένας μπορεί να τραβάει κι από μια ερμηνεία...
Όλα προς χειραγώγηση εντυπώσεων...
Η πραγματικότητα αφανισμένη κάτω από τις απανωτές μοντελοποιήσεις και τον επικοινωνιακό θόρυβο. Ο Covid19 είναι καταστροφική επιδημία, βαριά επιδημία, μέτρια επιδημία, ελαφριά επιδημία; Με καταστροφική θνητότητα; μέτρια θνητότητα; μικρή θνητότητα; Ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα. Χάθηκε κάτω από τις αναπαραστάσεις μοντέλων. Η βεβαιότητα αφορά τον πανικό των κυβερνήσεων. Όπου προκάλεσε ο πανικός, το πλήρες ξεχείλωμα της έννοιας της ελευθερίας έστω και για μια βόλτα, την αποδιάρθρωση της παγκόσμιας παραγωγής και εφοδιαστικής αλυσίδας. Και την πλήρη γυμνότητα της ΕΕ [1]

Ολίγες αναλογίες

Αναλογίες της οικονομικής καταστροφής του 2010 και του παρανοϊού του 2020:
Βασική επιδίωξη το θόλωμα της πραγματικότητας και έλεγχος της κυρίαρχης ερμηνείας όσων γεγονότων και συμβάντων εμφανίζονται:
-Η/οι κυβέρνηση/σεις με την αντίδρασή τους προ(σ)κάλεσαν την καταστροφή [2]  Στην παρούσα συγκυρία  με την καραντίνα καταστρέφεται η κοινωνία, η έννοια της ελευθερίας και η ψυχική κατάσταση των ανθρώπων, συνεπακόλουθα και η δυνατότητα βιοπορισμού
-Απίστευτος επικοινωνιακός θόρυβος από τα ΜΜΕ σκόπιμα καλλιεργούμενος, ώστε να υπάρχει χειραγώγηση και κατεύθυνση στην γενική άποψη κι ερμηνεία
-Άγριος πόλεμος επιρροής μεταξύ των ειδικών [3].
Με πλήρη απαξίωση στους χαρακτηρισμούς όσων ξεφεύγουν την εγκαθιστούμενη νέα νορμαλιτέ
-Περιστολή της Ελευθερίας [4]
-Και οι πάντα χρήσιμοι:
ντουντούκες εξαπτέρυγα του κυρίαρχου λόγου 
 

-Ανοίχτηκαν τα μάτια τους απογυμνωμένοι...

Έχουν καταστήσει πολλοί "ανθρωπιστές" που επικαλούνται την αλληλεγγύη την έννοια της Γυμνής Ζωής ως την μόνη αλήθεια της ανθρώπινης ζωής.
Την απλή βιολογική επιβίωση. Όμως η Ελευθερία η ελευθερία κινήσεων το άσκοπο της μετακίνησης είναι εξίσου ζωτικό με το οξυγόνο. Καθώς ο άνθρωπος είναι ον ψυχοσωματικό. Όταν υποφέρει ψυχικά θα αρρωστήσει και σωματικά. Κανένα φάρμακο δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αίσθηση Ελευθερίας , την άσκοπη δίχως προγραμματισμό μετακίνηση. Το Σώμα να πάει όπου του αρέσει γιατί του αρέσει. Θα σας πουν ότι αυτό είναι ατομικισμός. Κάθε άλλο αυτό είναι, καθώς η αίσθηση ζωής η ελεύθερη ροή ζωής, του κάθε ανθρώπου δεν μπορεί να αναπληρωθεί. Κάθε μέρα ανελευθερίας είναι θυσιασμένη μέρα, που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Και διά παντός. Όταν όλα γίνονται επί σκοπό ετσιθελικά ο άνθρωπος ψυχικά υποφέρει και στο τέλος νεκρώνεται. Πεθαίνει εν ζωή. Καθίσταται απογυμνωμένη ζωή.





______________________________________ 

[1] 
"April 3 (GMT)

Italy: the real number of COVID-19 cases in the country could be 5,000,0000 (compared to the 119,827 confirmed ones) according to a study which polled people with symptoms who have not been tested, and up to 10,000,000 or even 20,0000,000 after taking into account asymptomatic cases, according to Carlo La Vecchia, a Professor of Medical Statistics and Epidemiology at the Statale di Milano University.

This number would still be insufficient to reach herd immunity, which would require 2/3 of the population (about 40,000,000 people in Italy) having contracted the virus [source].

The number of deaths could also be underestimated by 3/4 (in Italy as well as in other countries) [source], meaning that the real number of deaths in Italy could be around 60,000.

If these estimates were true, the mortality rate from COVID-19 would be much lower (around 25 times less) than the case fatality rate based solely on laboratory-confirmed cases and deaths, since it would be underestimating cases (the denominator) by a factor of about 1/100 and deaths by a factor of 1/4"

https://www.worldometers.info/coronavirus/country/italy/

[2] 
η στάση της κυβέρνησης το 2010, προσκάλεσε την δημοσιονομική χρεοκοπία.
Το PSI της επόμενης κυβέρνησης την έκανε μόνιμη και πάγια κατάσταση

[3] 
Ο επικεφαλής της Ιταλικής Στατιστικής Υπηρεσίας Gian Carlo Blangiardo

Πληροφορίες από ANSA

"τα πιστοποιητικά θανάτου από ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος δείχνουν ότι "τον Μάρτιο του 2019 υπήρχαν 15.189 και το έτος πριν ήταν 16.220."

[μηχανική μετάφραση]

"Τα στοιχεία για τα πιστοποιητικά θανάτου από ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος δείχνουν ότι "τον Μάρτιο του 2019 υπήρχαν 15.189 και το έτος πριν ήταν 16.220. Παρεμπιπτόντως, σημειώνεται ότι είναι μεγαλύτεροι από τον αντίστοιχο αριθμό θανάτων για τον Covid (12.352) που αναφέρθηκαν το Μάρτιο του 2020 ". Για να πούμε στον Πρόεδρο της Istat Gian Carlo Blangiardo σε συνέντευξή του στο Avvenire, όπου εξηγεί ότι το ινστιτούτο συνεργάζεται με το Υπουργείο Υγείας "για την κατασκευή ερευνών στον τομέα που θα μας βοηθήσουν να δούμε το βυθισμένο μέρος του παγόβουνου Covid", δηλαδή, ασυμπτωματική και παχυσαρκτική.

https://www.huffingtonpost.it/entry/istat-a-marzo-2019-15mila-morti-per-polmoniti-piu-del-covid-19-lavoriamo-per-stanare-parte-sommersa_it_5e85a8adc5b60bbd734f7d34?a4b&utm_hp_ref=it-homepage

[4] 
Λοιδορήθηκε , αλλά δικαιώθηκε πριν περάσουν ούτε 3 βδομάδες

"What do you think the world will be like after this?

What worries me is not only the present, but also what will come after. Just as wars have bequeathed to peace a series of nefarious technologies, in the same way it is very likely that governments, after the end of the health emergency, will seek to continue the experiments that they have not yet managed to carry out: that universities and schools close and only give online lessons, that we stop gathering and talking for political or cultural reasons and only exchange digital messages, that as far as possible machines replace all contact – all contagion – between human beings"

https://non.copyriot.com/giorgio-agamben-normalising-the-state-of-exception-under-the-covid-19-epidemic/?fbclid=IwAR2WU_vZnAzuyoYGUMfPx4MsD4YCf9OpDwt1DgeJoI5TFm6qBZCIp_4n-X0