Σε διαρκή κρίση απάνθρωπης ανθρωπιάς (προς μια Α-τοπία του στρατοπέδου)

ο σύγχρονος λαβύρινθος, είναι ο μίτος της Αριάδνης

Εξ-ατμίζοντας την Αλήθεια

Ο σύγχρονος λαβύρινθος είναι η αναπαραγωγή ενός ψέματος με αλλεπάλληλα στρώματα προσομοίωσης που εξατμίζει την αλήθεια. Υπάρχει κάτι σε τούτη την πράξη που δείχνει προς μία και μόνη πραγματικότητα, αυτή του κυνισμού. Υπάρχουν ολόκληρες πρακτικές  που στοχεύουν σε μια διαχείριση της πραγματικότητας, σε μια σχετικοποίηση του Τόπου. Σε μια παροντοποίηση των πάντων. Αρχαιότατες τεχνικές ισοδυναμίας, ανάμεσα στο έτσι, στο γιουβ-έτσι και στο κοκορ-έτσι. Τεμαχίζοντας το σώμα του λόγου  και ανασυναρμολογόντας το, βολικά ότι και όπου συμφέρει.

Ο μόνος φαρμακο-λόγος που ξέρουν οι πονηροί πωλητε(ς)υτάδες, είναι το κλείσιμο, κλείσιμο, κλείσιμο (τού μέλλοντος) και η ηθική διαπόμπευση. Κατηγορούσαν & κατηγορούν ως ανήθικους (αμαρτωλούς) όσους θέλουν ακέραια κι ατόφια την κοινωνικότητα τους. Κατηγορούσαν και κατηγορούν ως εν δυνάμει φονιάδες (κι άλλη αμαρτία) όσους δεν αντέχουν ένα άχρηστο σύμβολο υποταγής στην α-νοησία, να κρέμεται θλιβερά στην μούρη [1]. Ιεραπόστολοι ενός π-ηθηκίζοντος ορθολογισμού, στην πράξη βρίσκονται σε βαθύ σκοταδισμό. Σπέρνουν φόβο αναπαράγουν τον Τρόμο.

ΜΗ-μαμ , κακά και νάνι... 

Πως αρχίζει να καθ-ορίζεται η υπερμοντέρνα δυστοπία; [2]

• H εξουσία μπορεί ανενόχλητα να ορίζει τα νοήματα κατά το κέφι της ( η μάσκα ως εμβόλιο πριν το εμβόλιο, ενώ μάλλον δεν θα υπάρξει εμβόλιο). Βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, το ψάρι κρέας, το κρασί, νερό και το νερό λάδι[3]. Τα πάντα ρευστά δίχως ραχοκοκκαλιά.
  
• Στοιχειώδεις δεδομένες ανθρώπινες ελευθερίες είναι προαιρετικές (είναι και δεν θα είναι)  στο έλεος κάθε κυβερνητικής αφήγησης.
• Θα εργάζεσαι απλώς για την επιβίωσή σου (διαλύονται και τα υπολείμματα ρυθμισμένης εργασίας)
• Ο ελεύθερος χρόνος σου θα είναι κενός χρόνος δίχως κοινωνικότητα και διασκέδαση (ανελεύθερα ελεύθερος χρόνος)
  

Μια ζωή που η δυνατότητά της, βαίνει σε γυμνή επιβίωση, προς μη-είναι [4]. Πάντα σε έναν χρόνο απειλητικής καταστροφής που καταργεί εξ-αφανίζει τον Τόπο (τον βιωμένο Χωροχρόνο προς ορίζοντα ανοιχτού μέλλοντος). Από εδώ και στο εξής τα όσα βασικά και αναφαίρετα γνωρίζαμε, αφαιρούνται μετατρεπόμενα σε προαιρετικές δωρεές της εξουσίας. Βρίσκεσαι σε μη-Τόπο με μη-κανόνες.

Επιτέλους κολλητοί της εξουσίας[5]...

Και η Αριστερά;
Ασχολούνται με περιφερειακά ζητήματα (πχ εκκλησίες) τα χειραγωγούμενα, φοβισμένα κορόιδα και δεν αντιλαμβάνονται ότι συναινούν σε μια οργουελιανή και πλήρως ταξική δυστοπία [6].

Κουνώντας τις περίλυπες κεφαλές τους και θα λένε "η κοινωνία είναι οπισθοδρομική", "εκφασίστηκε",  "δεν ξεσηκώνεται κανείς", "δεν υπάρχει αλληλεγγύη". Όταν αυτοί πρώτοι και πρόθυμα σακάτεψαν, με την άνευ όρων συναίνεση στον υγειονομικό αυταρχισμό, την έννοια και το νόημα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Όταν αυτοί οι ίδιοι οποιαδήποτε αντιτιθέμενη φωνή, επιστημονική ή μη, την απαξίωσαν ως ψεκασμένη. Ίδιος λόγος με τους εκπροσώπους της εξουσίας.  Όταν και αυτοί σπρώχνουν την κοινωνία σε μια υγειονομική κιμαδομηχανή. Σε ένα υγειονομικό κλουβί. Γνωρίζουν ότι οι πολιτικές που καταστρέφουν βιοποριστικά ολόκληρες κοινωνικές ομάδες εκπορεύονται από την ΕΕ [7]. Γνωρίζουν ότι είναι εξαιρετικά καταστροφικές για τις στοιχειώδης ελευθερίες. Ότι ελευθερώνουν τον δρόμο για βαθύτερα στυγνό έλεγχο της ανθρώπινης ύπαρξης. Ότι νομιμοποιούν την μεταμοντέρνα λογοκρισία. Δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί, δεν μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα την γνώμη τους, παρ' όλα τα ορθολογικά τεκμήρια που στηρίζουν την γνώμη τους. Τους περιμένει στην γωνιά αλαλάζοντας το φανατικό πλήθος της επιστημονικής θρησκοληψίας.
Τέλειο το έγκλημα;
Δεν υπάρχει! Πάντα υπάρχουν οι πατημασιές και οι κηλίδες  που επικαλούνται την πράξη του εγκλήματος, του φόνου. Μπορούν όμως να διασπαρούν όμοια ίχνη που επικαλούνται επίσης την αλήθεια. Αυτή την δουλειά την έχουν αναλάβει οι κάθε λογής καθοδηγητές, με την στόφα του ειδικοί ή του θεσμικού διαστροφέα του λόγου (διαδικτυακό τρολ/γκουρού). Κι έτσι γεννάται η σύγχυση που ξαφνικά αποπροσανατολίζει, ξαφνικά ουρανός και γη γίνονται εναλλάξιμα και ανταλάξιμα. Και τότε είναι που ο άνθρωπος απανθρωπίζεται από επίκληση στην ανθρωπιά. Χάνεται η διάκριση της πραγματικότητας χάνεται κι ο Τόπος όπου μπορείς να σταθείς. Ασφυκτιάς κι εκρηγνύεσαι.  Και τότε σε χαρακτηρίζουν ραδιενεργό και όχι  άνθρωπο. Οι ίδιοι που κάλυψαν το έγκλημα εις βάρος σου. Αυτό πράττει η Αριστερά της εποχής μας. Είναι ο εξαφανιστής του εγκλήματος.

Οι χαρωποί οπαδοί του Νόμου του Λίντς , επιτέλους τα κατάφεραν,  μετέχουν στην διαστροφική "μέθεξη" της Εξουσίας. 60-70 χρόνια στην απέξω , επιτέλους βρέθηκε ο τρόπος να ενσωματωθούν στην εξουσιαστική αφήγηση. Δεν χρειάζονται τα προσχήματα της κριτικής στήριξης, προσομοιωμένων αριστερών κυβερνήσεων. Στηρίζουν την ίδια την Αντίδραση. Κραυγάζουν για περισσότερα μέτρα, για περισσότερη κοινωνική πειθάρχηση για ακόμη περισσότερη βιοπολιτική. Ο κοινωνικός μετασχηματισμός και η απελευθέρωση του Τόπου από την Τυραννία, που υποτίθεται πρεσβεύει η Αριστερά και τα ΚΚ, έχει μεταλλαχθεί σε ένα γκροτέσκο αηδιαστικό μόρφωμα κοινωνικού αυταρχισμού , κυνισμού μισαλλοδοξίας κι αισχρού ηθικισμού. Καλώς ορίσατε στην Α-τοπία.  Έχουν καταντήσει το Πράγμα-Μόρφωμα της ταινίας του Κάρπεντερ. Έχουν καταλήξει σε υλικό από εφιάλτες. Μας έχουν κατηγορήσει ως πρώτη ύλη για εφιάλτες όταν όλοι μας, για την Αριστερά και τα ΚΚ, είμαστε εν δυνάμει ένοχοι για φόνους εξ αμελείας, ως ασυμπτωματικοί μεταδοτικοί ασθενείς. Δεν γνωρίζουν τίποτα για τον φόνο, αναπαράγοντας τον ταυτόχρονα. Κατηγορώντας όποιον δεν τον αναπαράγει.

Είναι οι καλύτεροι απόστολοι της αναπόφευκτης αναγκαιότητας που θα μας επιβάλλεται από εδώ και πέρα. Αρχικά ήταν η οικονομική κρίση , τώρα είναι η υγειονομική, αργότερα κάποια άλλη κρίση...
Κλείνουν το μέλλον, αποκλείοντας κάθε μέλλον... εκτός αυτού που ορίζει η απεγνωσμένη προσπάθεια ενός καταρρέοντος συστήματος.

 

_______________________________________

[1] "Δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για το γεγονός ότι οι μη ιατρικές μάσκες προσώπου ή άλλα καλύμματα προσώπου αποτελούν αποτελεσματικό μέσο για την προστασία του αναπνευστικού για το άτομο που φορά τη μάσκα. Συμπερασματικά, τα διάφορα είδη των μη ιατρικών μασκών προσώπουέχει αποδειχθεί ότι έχουν πολύ μικρή διηθητική ικανότητα(2–38%) [21] . Σε μία μελέτη, οι βαμβακερές χειρουργικές μάσκες σχετίστηκαν με μεγαλύτερο κίνδυνο διείσδυσης μικροοργανισμών και ILI σε σύγκριση με την απουσία μάσκας [5].Υπάρχουν περιορισμένα έμμεσα αποδεικτικά στοιχεία που υποδεικνύουν ότι οι μη ιατρικές μάσκες προσώπου από διάφορα υλικά ενδέχεται να μειώνουν την απελευθέρωση στο περιβάλλον αναπνευστικών σταγονιδίων που παράγονται από τον βήχα, αλλάτα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι οι μη ιατρικές μάσκες προσώπου είναι λιγότερο αποτελεσματικέςαπό τις ιατρικές μάσκες ως μέσο ελέγχου της πηγής [22]. Δεν έχουν θεσπιστεί πρότυπα για της χειροποίητες μη ιατρικές μάσκες προσώπου. Ένα από τα πλεονεκτήματα της μη ιατρικής μάσκας προσώπου από πανί ή άλλο ύφασμα είναι ότι μπορεί να κατασκευαστεί εύκολα και επίσης να πλυθεί και να επαναχρησιμοποιηθεί."
https://www.ecdc.europa.eu/sites/default/files/documents/Use%20of%20face%20masks%...

[2]  όρος του Marc Augé στο Non-Places: Introduction to an Anthropology of Supermodernity και του Terry Eagleton στο After Theory, 

[3] Πέραν κάθε προσωπικής αντίληψης, υγειονομικά και πάλι η καλύτερη μέθοδος αποτροπής της διασποράς του sars-covid2 είναι η αποφυγή του στενού συγχρωτισμού. Αυτό είναι γενική παραδοχή. Ισχύει γενικά για τις λοιμώξεις του αναπνευστικού.
Η εφαρμογή μάσκας είναι καθαρά ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΜΕΣΟΝ σε συνθήκες συγχρωτισμού.

"Απαντώντας σε ερώτηση για την διασπορά του κορονοϊού στα ΜΜΜ, ο κ. Χαρδαλιάς τόνισε πως οι επιβάτες φορούν μάσκες ενώ «μπορεί να μην υπάρχει απόσταση, αλλά από τις αναλύσεις των επιδημιολογικών δεδομένων προκύπτει ότι η μάσκα κρατά πολύ χαμηλά τη μετάδοση στα ΜΜΜ»."
https://www.dikaiologitika.gr/eidhseis/koinonia/317841/xardalias-den-ofeiletai-sta-mmm-i-diaspora-alla-i-diaskedasi-kai-oi-athlitikes-drastiriotites

[4] ανάλογο των προσφυγικών camps

[5] Να λοιπόν που ο λόγος του Μητσοτάκη και των Αριστερών ταυτίζονται στην χρήση του όρου "ψεκασμένος". Για όποιον έχει αμφιβολίες για τους διαδικτυακούς γκουρού, της Αριστεράς και την ανάθεση που έχουν πρόθυμα αναλάβει...
"Σας παρακαλώ, λοιπόν, να αφήσουμε τους επιστήμονες έξω από κάθε αντιπαράθεση. Γιατί αν αμφισβητήσουμε την επάρκειά τους ή, ακόμα χειρότερα, αρχίσουμε να τους κατηγορούμε ότι παίζουν πολιτικά παιχνίδια, τότε πριονίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε όλοι.
Αν χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στους ειδικούς, θα υπακούσουμε πιο εύκολα στα κελεύσματα των εύκολων και απλοϊκών συναισθημάτων. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους λίγους «ψεκασμένους». Αλλά και σε εκείνους που δικαιολογημένα είναι κουρασμένοι από αυτή την πολύμηνη περιπέτεια.
Η θεμιτή πολιτική κριτική ας περιοριστεί, λοιπόν, στους πολιτικούς. Εξάλλου, πρώτος εγώ αναλαμβάνω την ευθύνη των αποφάσεων μου. Δεν κρύφτηκα στα δύσκολα, δεν θα το κάνω τώρα. Τώρα είναι η ώρα των πράξεων από όλους, και από τον καθένα ξεχωριστά."

https://www.news.gr/politikh/article/2398729/to-echmiro-minima-mitsotaki-gia-tous-psekasmenous-ke-i-stirixi-stous-idikous.html

[6] Η εστίαση είναι αυτή που συγκεντρώνει την "πλέμπα" των εργαζομένων, πλέμπα στα μάτια της ελίτ. Και είναι αυτή που στοχοποιείται πανευρωπαϊκώς.

[7] και πάλι ο λόγος του Μητσοτάκη "Είναι, λοιπόν, η ώρα των πολιτικών αποφάσεων. Και γι’ αυτές θα σας μιλήσω, θέλοντας και πάλι να προλάβουμε τα χειρότερα, που ήδη απλώνονται σε όλη την Ευρώπη. Μόλις προχθές άλλωστε, στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, διαπιστώσαμε πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση του δεύτερου κύματος του Cοvid-19, καθώς παντού ο εφιάλτης έχει επιστρέψει δριμύτερος."
https://www.news.gr/politikh/article/2398601/koronaios-dite-live-tis-anakinosis-mitsotaki-gia-ta-nea-metra.html

 

Η τέλεια καταιγίδα προσομοιωσης...

Και κάπως έτσι συμβαίνει η προσομοιωτική κατάσταση:

α) πρώτα ζητούν να κάνεις κάποιες προσωρινές θυσίες και παραχωρήσεις στα μέχρι τότε αυτονόητα δικαιώματά σου, λόγω κάποιου καινοφανούς κι επειγόντως προβλήματος που προκάλεσαν οι ίδιοι

β) μετά σε κατηγορούν αφαιρώντας σου τα αυτονόητα δικαιώματά σου, για την αποτυχία των δικών τους εξ ορισμού ανόητων μέτρων που καταστρέφουν αντί να επιλύουν

γ) σου στερούν την δυνατότητα να ζήσεις κι απλά σε κρατάνε ίσα ίσα στην ζωή, ζητώντας κάποιες προσωρινές θυσίες

Οι αφορμές: Χρεοκοπία, εσωτερικοί κι εξωτερικοί εχθροί, ελλείμματα, επιδημίες, διαβάστε στην
ανθρώπινη ιστορία....

Η επικοινωνιακή ισοπέδωση με μια καταιγίδα προπαγάνδας:

α) Τα επίσημα ΜΜΕ σε βομβαρδίζουν από παντού με ένα και μόνο λόγο

β) Οι ανεπίσημοι διαμορφωτές κοινής γνώμης (τα λεγόμενα τρολ) των social media απαξιώνουν ηθικά οποιαδήποτε αντίθετη άποψη, ψευδολογούν και διαστρεβλώνουν με ψήγματα αλήθειας οποιοδήποτε αντεπιχείρημα. Ταυτόχρονα τροφοδοτούν τους spin doctors των εξουσιών ώστε να προσαρμόσουν και να επικαιροποιούν day to day την προπαγάνδα

γ) Οποιαδήποτε αντίθετη άποψη δεν βρίσκει δρόμο προς δημοσιότητα

δ) Όταν τέλος πάντων οι αντιφάσεις κι αντινομίες καταστήσουν ορατή την προπαγάνδα οι αντίθετες απόψεις προσδιορίζονται ως προσωπικές εκτός κοινότητας (πχ επιστημονικής) και αιρετικές. Εμφανίζονται οι, εκ των ελίτ διορισμένοι, "ανεξάρτητοι" φύλακες διασταύρωσης ειδήσεων και βαφτίζουν ότι ξεφεύγει από την επίσημη εκδοχή,  ως ψευδεπίγραφη.

Η προπαγάνδα είναι η προσομοίωση της Αλήθειας...
Το colpo grosso της εκάστοτε εξουσίας είναι να αποκρύψει την οδό της εξόδου και να σου σχηματοποιήσει μια αναπαράσταση εξόδου πάνω σε έναν τοίχο. Μια ψευδαίσθηση εξόδου όπου μετά από κάθε τρακάρισμα να σου λέει:
"στα λεγα , έξοδος δεν υφίσταται, κάτσε ήσυχος για να μην υποφέρεις... (στα δεινά που σου επιβάλλω)"  

 

Ο παρανοϊός του καπιταλισμού, η μετάλλαξη της κρίσης

Η κρίση μορφο-λογικά είναι υγειονομική.
Είναι όμως ο καζινοκαπιταλισμός της τελευταίας 20ετίας που κατάργησε την δυνατότητα  πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης. Η κρίση στον πυρήνα της, είναι καπιταλιστική. Αποτελεί  μετάλλαξη από την  μορφή της οικονομικής μορφολογίας που ήταν από το 2008, κι έχει γίνει πολιτειακή.
Καθὠς αυτά που χτυπιούνται τα βασικά δικαιώματα μετακίνησης και αυτοδιάθεσης του σώματος των ανθρώπων.

Αλλά συνολικά είναι κρίση του καπιταλισμού. Αρχικά είχε χτυπήσει την οικονομία, μεταφορικά ως όργανο του καπιταλιστικού σώματος. Αποφάσεις πραγματικές δεν υπήρξαν και  τελικά δεν άλλαξε κάτι, απλά συρρικνώθηκαν ακόμη περισσότερο οι κοινωνικές πρόνοιες. Επιτρέποντας να σιγοβράζει η κρίση επί μια δεκαετία.
Η κρίση πλέον εκδηλώθηκε ξανά ως μεταστατικός επιθετικός καρκίνος.   Διαπερνά οριζόντια και κάθετα την παγκόσμια συγκρότηση του καπιταλιστικού μηχανισμού παραγωγής υπεραξίας. 
Ρευστοποιώντας μέρα με την μέρα τον πυρήνα του, μέσα από την ακύρωση της οικονομικής δραστηριότητας εξαιτίας των μαντρωμάτων, μερικών ή ολικών.
Αυτό που βιώνουμε είναι η αντίδραση του επικρατούντος, εδώ 20 χρόνια, ομοιόμορφου συστήματος γραφειοκρατικής αντίληψης (το βαθύ κράτος) εκπαιδευμένου να αντιδρά προβλεπόμενα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Δίχως πραγματική  πολιτική αντίληψη. Αδυνατώντας να παράξει πολιτική απόφαση.  Ευρισκόμενο, το πολιτικό σύστημα, σε επικοινωνιακή προσομοίωση[1]. Τα ίδια επιχειρήματα ειπώθηκαν με την οικονομική κρίση του 2008, τα ίδια λέγονται και τώρα με την υγειονομική κρίση του 2020. Οι τίτλοι οι ειδικότητες  και τα ονόματα των ως εάν ειδικών αλλάζουν. Αυτό που λέγεται δεν αλλάζει. Θυσίες, ενοχές και ζωή σε αναστολή, αυτό αρθρώνεται συνεχώς από το 2008.

Μπατίριδες, μαντρωμένοι κι ένοχοι...

____________________________

[1] ότι συνέβη από τα ΜΜΕ στην Ελλάδα (και όχι μόνο) από το 2009 με την επικρατούσα αφήγηση για τα αίτια της οικονομικής "χρεοκοπίας" , όπως βαφτίστηκε, και το 2015 με την καταστροφολογία γύρω από το δημοψήφισμα του Ιουλίου. Αλλά και με την ίδια επιχειρηματολογία που ακούγεται στα ΜΜΕ γύρω από την αιτιολόγηση των μέτρων αντιμετώπισης του covid19, εκκινώντας από τις ΗΠΑ φτάνοντας μέχρι την Αυστραλία.

Josep - Πέρα από την κοινοτυπία του κακού...

 Μια "δύσκολη", σε πρώτη εντύπωση, ταινία κινουμένων σχεδίων.

Καθώς η κίνηση δεν είναι ρέουσα αλλά στα όριο της διαδοχής ακίνητων εικόνων. Αυτό που σε βάζει μέσα στην ταινία είναι το εκπληκτικό μοντάζ. Η ταινία έχει την χάρη να έχει και ένα στιβαρό σενάριο που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Μιλώντας για την προσφυγιά την πολιτική και εμμέσως την οικονομική και για τις πράξεις στις ανθρώπινες σχέσεις (φιλίας, έρωτα, αγάπης, θλίψης, σεξουαλικότητας) που μας καθιστούν ανθρώπους ή απάνθρωπους. Πιάνει τον ταύρο από τα κέρατα, δίχως στρογγυλεύσεις. Θέτει με ευστοχία το ερώτημα του άλλου/έτερου. Δηλαδή ποιος είναι ο άλλος/έτερος για μένα; Τι πράττω (ή δεν πράττω) στον άλλο/έτερο;

Την θεωρώ εξαιρετικά επίκαιρη όχι μόνο για το προφανές ζήτημα της προσφυγιάς αλλά κυρίως για την απάντηση που δίνει απέναντι στον κομφορμισμό, την ευθυγράμμιση με τον γραφειοκρατικό και απάνθρωπο μηχανισμό της εξουσίας. Κάτι το οποίο βιώνουμε στις μέρες μας με τις ιατρικές επιδημικές βιοπολιτικές.

Βινιέτες στον καιρό του Μεγάλου Φόβου (ο ραδιενεργός άλλος)

Η απειλή...

Το πρόβλημα δεν είναι η θνητότητα . Μικρή ή μεγάλη. Το πρόβλημα (και το συναντώ κάθε μέρα) είναι να εγγραφεί ασυνείδητα ο άλλος ως ΑΠΕΙΛΗ. Ο συμπατριώτης μου , ο συμπολίτης μου , ο συνάδελφος, ως ΑΠΕΙΛΗ για μένα, για τους γέροντες γονείς μου.

Ως διαχεομένη αόρατη απειλή. Ο άλλος ως ραδιενεργός, που θα με σκοτώσει , εγώ ως ραδιενεργός που θα σκοτώσω κάποιον[1].
Φοβού για τον πλησίον...
Τα πρώτα θύματα του covid19 τα έθαψαν σε σφραγισμένα φέρετρα...
Λες και ήταν ραδιενεργά...

Για την ιστορία η απεικόνιση στην σειρά Chernobyl της κηδείας των πυροσβεστών θύματα οξείας ραδιενεργού μόλυνσης, είναι πιο κοντά σε αυτό που έγινε στην Ιταλία τον Μάρτη του 2020, παρά στην πραγματική κηδεία των πυροσβεστών.  Ίσως προεικόνιζε διαισθητικά το επερχόμενο  με τα πρώτα θύματα του covid19.

Κι η ως εάν απειλή...

Τα νούμερα:

20.000 τεστ κάθε μέρα. 15.000 απ’ το δημόσιο σύστημα υγείας και 5.000 από ιδιώτες (ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα). Στην άκρη οποιαδήποτε κριτική ή/και απόδειξη για τα PCR τεστ

500 θετικοί.

Από αυτούς 9 στους 10 ασυμπτωματικοί. (10% οι ασθενείς όχι μούφα ασθενείς ως ασυμπτωματικοί)

Μένουν 50.

Να πούμε ότι 1 στους 5 θέλει νοσηλεία;

Μένουν 10. (2% επί των θετικών καταγραφών )

10 στους 20.000 είναι ποσοστό 1/2.000 (0,05% επί των ημερήσιων τεστ)

Εδώ 2 βδομάδες οι διασωληνωμένοι πέφτουν από το 100 που είχαν φτάσει. Εσείς τι καταλαβαίνετε ότι η επιδημία είναι σε έξαρση και απαιτεί πυχαίους τίτλους για τις καταγραφές ή σε σταθεροποίηση με τάσεις αποκλιμάκωσης;

 ______________________
[1] άνθρωποι που έχουν υποστεί οξεία ραδιενεργή μόλυνση κινδυνεύουν από τους υγιείς καθώς το ανοσοποιητικό τους είναι κατεστραμμένο και είναι εξαιρετικά ευάλωτοι σε μικροοργανισμούς.

Οι μεταλάξεις που σε καθιστούν αντικείμενο του κακού....

Αυτό που έχασαν στο δρόμο οι ψεκασμοκυνηγοί ήταν τη ανθρωπιά τους.
Τά 'δωσαν όλα ακόμη και την ανθρωπιά τους για την επίπλαστη ασφάλειά τους. Τι είδους αλληλεγγύη είναι αυτή;

Που βρισκόμαστε;

Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση μετάλλαξης της οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού που ξεκίνησε το 2007, σε πλήρη κρίση του πολιτειακού συστήματος. Με τον ένα ή άλλο λόγο η αστική Δημοκρατία καταργείται στην πράξη. Το όχημα αυτό του καπιταλισμού πλέον καταργείται. Αυτή η εξέλιξη πιθανολογώ ότι ρευστοποιεί τον ίδιο τον καπιταλισμό. Σίγουρα ρευστοποιεί την ύστερη εκδοχή του, ως καζινοκαπιταλισμού.

Ο Αγκάμπεν είδε την κατάσταση με ενάργεια νωρίτερα και καλύτερα απ' όλους μας. [1]

 

Μοναδική Αλήθεια

ή πως να είσαι άθεος θρησκόληπτος και δίχως να πατάς στην εκκλησία [2]

Από τον φιλικό παντογνώστη (πάντα ευχάριστοι οι χαρακτηρισμοί έναντι επιχειρημάτων) της ηλεκτρονικής γειτονιάς σας:

Φταίει λοιπόν η αστυνομία μόνο; Αυτό είναι το ερώτημα.

Την διεκδίκηση της "μοναδικής αλήθειας" κάπου αλλού κάποιοι άλλοι την έχουν. Με επίκληση στην Αυθεντία που με ευλάβεια πίστη και σέβας, όλοι πρέπει υπάκουα να κλίνουμε το γόνυ. 'Όλοι!

Αλλιώς θα πεθάνουν εκατομμύρια.

Διάφοροι χαρακτηρισμοί του συρμού υπάρχουν για όσους τολμούν να επισημαίνουν τις απανωτές κραυγαλέες αντινομίες & ανακολουθίες υγειονομικών προσώπων και θεσμών. Αστοχίες σε λόγο πράξεις και επιπτώσεις στο σώμα της κοινωνίας και σε προσωπικό επίπεδο.

...καθώς η αστυνομία είναι μέρος της συνολικής πολιτειακής εικόνας και όχι Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ εικόνα:

Εξακολουθεί λοιπόν να λείπει, στα σχόλια, η κριτική για τον ρόλο, λόγο και θέση των γιατρών γύρω από την αυξανόμενη θεσμική αυταρχικότητα που αναζητά νομιμοποίηση στους ίδιους και στην γραφειοκρατία τους τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό.

Εξακολουθεί να λείπει η λογοδοσία.

Εξακολουθεί να λείπει η αυτοκριτική για την απογύμνωση των ανθρώπων από βασικές ελευθερίες.

Αντιθέτως βλέπουμε να διεκδικούνται σιωπητήρια προς τις κριτικές φωνές με διάφορες απευθυνόμενες μομφές και χαρακτηρισμούς.

Εξακολουθεί να λείπει ο ευθύς ξεκάθαρα διατυπωμένος προβληματισμός προσωπικός και θεσμικός για όλο αυτό που συμβαίνει το τελευταίο εξάμηνο παγκοσμίως.

Στον προσωπικό και θεσμικό, δημόσιο λόγο των υγειονομικών και της γραφειοκρατίας τους.

Όλοι καλύπτονται πίσω από τα φουστάνια της επιστήμης. Μόνο που με βάση Φιλοσοφία της Επιστήμης στο πως ορίζουμε το επιστημονικό πεδίο λίγο πολύ και συνοπτικά ισχύουν τα παρακάτω:

Thomas Kuhn argued that science does not evolve gradually towards truth.

Science has a paradigm which remains constant before going through a paradigm shift when current theories can’t explain some phenomenon, and someone proposes a new theory.

A scientific revolution occurs when: (i) the new paradigm better explains the observations, and offers a model that is closer to the objective, external reality; and (ii) the new paradigm is incommensurate with the old.

For example, Lamarckian evolution was replaced with Darwin’s theory of evolution by natural selection.

Υπάρχουν παραδείγματα και βιβλία για το ρόλο των θεσμικών οργάνων και των γιατρών στην επιβολή αυταρχισμού.

Κλασσικό παράδειγμα ο Φουκώ, άλλο παράδειγμα ο Thomas S Sazs στην βιομηχανία της τρέλας.

Παραδοχές και νουμεράκια

Ποιος; ο ίδιος ο Τσιόδρας! δίχως δάκρυα, δίχως ηθικά βάρη:
"Όπως αναφέρουν, η διαμάχη που ακολούθησε, έχει «δηλητηριάσει» τον επιστημονικό αυτόν όρο: πρόκειται για μία κατάσταση, κατά την οποία ο αριθμός των ατόμων που έχουν ανοσία σε ένα παθογόνο είναι τόσο μεγάλος, που αυτό δεν βρίσκει έδαφος να διασπαρεί και σταδιακά εξαφανίζεται.

«Στην πραγματικότητα, η ανοσία αγέλης αποτελεί τον μοναδικό τρόπο να οδηγηθούμε στο τελικό στάδιο της CoViD-19»,"[3]
Στις 13/10/2020 λοιπόν:

Μια χονδρική στατιστική εκτίμηση για την λοίμωξη covid19 με βάση τα όσα ανακοινώνουν:

Η ιστορία είναι σταθεροποιημένη εδώ και 10 ημέρες και μάλλον θα εμφανίσει μείωση καταγραφών.

Σε σχέση με τις καταγραφές που ανακοινώνουν: τόσο σε επίπεδο καταγραφών όσο και σε επίπεδο διασωληνωμένων είμαστε στα ίδια με την προηγούμενη βδομάδα.

Εγχώριες καταγραφές σήμερα 363 στις 6/10 366.

Διασωληνωμένοι 89 στις 6/10 87.

Η Αττική σε καταγραφές είναι αισθητά πεσμένη καθώς την προηγούμενη βδομάδα είχε πάνω από 200 καταγραφές.

Όλα αυτά με υπερδιπλάσια τεστ σε σχέση με τις 06/10.

Πόσο στοίχημα ότι δεν θα εμφανιστεί καμία "έκρηξη" κρουσμάτων σε 7 ημέρες. Τα μέτρα θα παραμείνουν!  διότι έτσι, ως μέτρα προληπτικού που χτυπάει το ξύλο, για να μην συμβεί το κακό... [4]

 

Όπου συνθλίβεσαι ανάμεσα σε ψέματα 

Η  ταινία "η σιωπηλή επανάσταση" είναι μια πραγματεία για το ψεύδος και την επίπτωση που αυτό έχει στο υποκειμενικό βίωμα των ανθρώπων. Εμφανίζεται η αφήγηση μιας ιστορίας αντίστασης στο καθεστωτικό ψεύδος (του δρόμου προς τον Κομμουνισμό). Το πρόβλημα της αφήγησης είναι ότι η δυνατότητα διαφυγής εμφανίζεται, ως διαφυγή προς ένα εξίσου ψεύδος. Οι μαθητές διαφεύγουν από το αλλεπάλληλα ψεύδη προς την Δυτ. Γερμανία η οποία στα πλαίσια της προπαγάνδας είχε ισχυριστεί ένα εξίσου ψέμα: αυτό όπου ο Φέρεντς Πούσκας είχε σκοτωθεί στην εξέγερση της Ουγγαρίας. 

 
Είναι παράδοξο λοιπόν μια αφήγηση που δείχνει πως τα ψέματα, κατασκευάζουν φαντασιακά ιδανικά  που μπορεί να σε συντρίψουν (ένας από τους χαρακτήρες "σπάει" όταν συνειδητοποιεί ότι ο ήρωας πατέρας του είχε καταλήξει συνεργάτης του ναζιστικού καθεστώτος) καταλήγει να υποστηρίζει έμμεσα ότι όταν όλοι ψεύδονται τότε η μόνη δυνατότητα που υπάρχει είναι  η καλαισθησία του ψεύδους και η χειροπιαστή ανταμοιβή. Η ταινία μας εμφανίζει λοιπόν, ότι η έξοδος είναι τελικά μια ακόμα είσοδος σε μια εξίσου ψευδεπίγραφη κατασκευασμένη κατάσταση. Αυτή της Δύσης, του καπιταλιστικού κόσμου, που όμως προσφέρει χειροπιαστές εικόνες  ποιο ελκυστικές ως διαφυγές από το μελαγχολικό του ψέματος έναντι κάποιων αφηρημένων εννοιών αδελφοσύνης και φιλίας. Κάθε ομοιότητα με ότι έχουμε ζήσει και ακούσει εξ Αριστερών δεν είναι τυχαία...

 

Σχέσεις....

Το ζήτημα δεν είναι να μένεις ασφαλής, αλλά να είσαι  άνθρωπος...

Ο εραστής: να είναι ο φύλακας (πάντα της διαφοράς) του ερώμενου, ο πολιτικός: θεματο-φύλακας του Νόμου, ο γονιός: ο φύλακας ενός άλλου, του παιδιού του...
Η μόνη οδός προς το ανθρώπινο στην ερωτική του, κοινωνική του, πολιτική του έκφανση είναι αυτός της δια-φύλαξης του άλλου.
Σα δυο χορευτές που χορεύουν μέσα στον χώρο και δημιουργούν εκ του μη όντος τον Τόπο της συνάντησής τους.
Χορεύουν σε σχέση και για να χορεύουν χρειάζεται να μην πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον. Να μην τσαλαπατά ο ένας τον άλλο...
Πως να χορέψεις σε ζευγάρι ή σε ομάδα με άλλους, αν ο ένας πέφτει πάνω στον άλλον, αν κοιτά να σφετεριστεί τον χώρο το άλλου.
Οποιαδήποτε άλλη θέση οδηγεί σε φόνους, αυτοκτονίες και ανθρωποθυσίες...
του καθήκοντος του πρέπει...
"Η μη-βία είναι αυτο-θυσία;" Από το  βιβλίο της Marie Balmary "Η απαγορευμένη Θυσία" σελ 227 -232 σχολιασμός του κατά Ματθαίου 5, 38-41 όπου: "Μαζοχισμός είναι να προσφέρεις το ίδιο μάγουλο σε κείνον που σε χτυπάει, για να σε ξαναχτυπήσει. "Αγιοσύνη" είναι να προτείνεις ένα άλλο μάγουλο σε κείνον που σε χτυπάει -για να αφυπνιστεί"
Και σχολιάζω πολιτική πράξη είναι εκείνη που αποτρέπει την δια-στροφή του νόμου, του λόγου της ανθρωπιάς σε απανθρωπιά...
Σε όλα αυτά που μας έχουν στρίψει τα σωθικά και κοντεύουμε να πάθουμε ειλεό...

____________________________________

Σημειώσεις

[1] http://positionspolitics.org/giorgio-agamben-the-state-of-exception-provoked-by-an-unmotivated-emergency/
"Σε περιοχή της Ιταλίας, ανακοινώνεται η υποχρεωτική χρήση μάσκας στο σπίτι σύμφωνα, με τον πρόεδρο της Καμπάνια" (πρόεδρος από το 2015). Ολα αυτά ο  κεντροαριστερός Vincenzo De Luca αφού επέβαλε λογοκρισία στους υγειονομικούς.

 

[2] "Του Αλέξανδρου Σχισμένου  [...] Όλοι κατανοούμε αυτή την ερεβώδη νέα πραγματικότητα. Όλοι; Όχι. Εκτός από τους Ελληνορθόδοξους ιερείς και τον Αγκάμπεν. [..]
Διότι ως αλληλεγγύη πρέπει να θεωρήσουμε τα μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης του ιού. Ως αλληλεγγύη στις ευπαθείς ομάδες και στους εργαζόμενους της υγείας, που έρχονται σε καθημερινή επαφή με τις πιο επικίνδυνες περιπτώσεις. Με βάση αυτόν, τον δημοκρατικό αυτοπεριορισμό, μπορούμε να σταθούμε απέναντι στους κυβερνώντες και να απαιτήσουμε καλύτερες συνθήκες εργασίας για το υγειονομικό δημόσιο προσωπικό, να απαιτήσουμε να καλυφθούν οι ελλείψεις σε υλικά και ιατρούς, να απαιτήσουμε το καθολικό δημόσιο δικαίωμα στην υγεία ως κοινωνικό δικαίωμα και όχι ως κρατικό προνόμιο.[...]"
https://www.aftoleksi.gr/2020/03/16/o-aytoperiorismos-sta-chronia-tis-pandimias-mia-apantisi-ston-agkampen/

[3] https://www.iatronet.gr/photos/enimerosi/10.1177_1403494820961293.pdf?fbclid=IwAR14A370vfCZMRmveJsN8CKeglP_ZMVYlkqM45runi3IO4Iqh4PSgHKPVcw

[4] Από την συγκέντρωση μπρος στο Εφετείο